ตอนที่ผมเริ่มเลี้ยงปลามังกรใหม่ๆ นั้น ปลาจำพวกทองอินโด ทองมาเลย์ และปลาแดงถือว่าเป็น "ปลาในฝัน" ของผมเลย กับงบประมาณที่ในเวลานั้นเลี้ยงได้แค่เพียงทองอ่อนตัวละพันเศษๆ เท่านั้นเอง ทั้งที่ราคาค่าตัวของปลาระดับสูงเหล่านั้นเมื่อเทียบกับสมัยนี้แล้วกลายเป็นคนละเรื่องกัน ยังไม่พูดราคาในปัจจุบันนะครับ แต่ในอดีตเมื่อไม่ถึง 5 ปีมานี้ ทองอินโดตัวหนึ่งราคาแค่ 8,xxx บาท ปลาแดงสีสวยๆ แววดีๆ ก็แค่สองหมื่นกว่า ทองมาเลย์ที่เกล็ดละเอียดหมดเนียนเนี๊ยบเกลี้ยงเกลาราคาอยู่ที่ 3x,xxx กว่า อย่างดีหน่อยก็สี่หมื่นนิดหน่อยเท่านั้นเอง… แต่ในเวลานี้ราคาอย่างนี้ซื้อกันไม่ได้แล้ว ตัวเลขที่บอกมาคงได้แค่ครึ่งค่อนตัวเท่านั้นเอง 
นอกจากราคาจะถีบตัวสูงขึ้น (โดยที่ไม่ทราบแน่ชัดว่าจากสาเหตุไหน ? แต่ได้ยินมาว่าตลาดต่างประเทศแถวบ้านเราเปิดตัวและให้การยอมรับปลาสวยงามชนิดนี้มากขึ้น) แล้วยังมีการแตกแยกย่อยของสายพันธุ์มาอีกด้วย ในทองอินโด ก็มี Hiback เข้ามาแจม ปลาแดงก็และทองมาเลย์ ก็มี "เกรดธรรดา" และ "เกรดพิเศษ" เข้ามาเสริม พวกนี้ยังไม่รวมถึง "ชื่อ" อันหรูหราด้วย ที่ดูยากหน่อยก็เห็นจะเป็นปลาสีทอง อย่างเช่นความแตกต่างระหว่างทองอินโด กับ Hiback ที่ในทฤษฏีไม่ว่าบทไหนต่อบทไหนก็มีเขียนไว้ชัดเจนอ่านแล้วเข้าใจแจ่มแจ้ง แต่ว่าเมื่อมาเปรียบเทียบปลาจริงก็ยังงงกันเป็นไก่ตาแตก… ตกลงมัน Hiback หรือ RTG กันล่ะเนี่ย ?
ในสายพันธุ์ "ทองมาเลย์" นี่ยิ่งหนักเข้าไปใหญ่เพราะเวลานี้นอกจากจะมี เกรดธรรมดา เกรดพิเศษ เกรดสุดพิเศษ (ประเภทชื่อเพราะ ใบเซอร์หน้าตาหรูหรา) แล้วยังมี "ทองมาเลย์เอื้ออาทร" หรือ ทองมาเลย์เกรดรอง เข้ามาอีก… แน่ล่ะครับ ในเมื่อสินค้าราคาแพงก็ย่อมไม่มีคนซื้อ (หรือมีแต่อาจจะน้อย) ก็เลยจำเป็นต้องมีปลาแบบนี้เข้ามาดึงความสนใจหน่อย มาดูมาตราฐานราคาเฉลี่ยของปลามังกรสายพันธุ์ทองมาเลย์ (แบบถูกสุดๆ นะครับ) กันหน่อยนะครับ
"เกรดธรรมดา" Malaysian Golden Cross Back จะเริ่มต้นที่ 4x,xxx บาท (ใครหาถูกกว่านี้ยอมรับว่าเก่ง)
"เกรดพิเศษ" High Quality Golden Xback จะเริ่มต้นที่ 5x,xxx บาทขึ้นไป (แล้วแต่ความพิเศษของปลาตัวนั้นๆ)
"เกรดสุดพิเศษ" Premium Grade หรือ Special Selected ประเภท ปลาแววดีตั้งแต่เล็ก ชื่อเพราะ ใบเซอร์หรูหรา ราคาก็จะอยู่ที่ 6x,xxx บาทขึ้นไป
แล้ว "ทองมาเลย์เกรดรอง" เป็นใคร ? ทำไมถึงได้เข้ามาในตลาดด้วยราคาเพียงแค่สามหมื่นบาท ? บทความนี้ไม่พูดถึงปลาที่ "เฉลยแล้ว" ประเภทหัวทอง แถวห้าเต็มแถว เนื้อแวววาว เกล็ดละเอียดเปิดหมด หรือคุณสมบัติอื่นที่ปลาชั้นดีพึงมี แต่กล่าวถึงว่า "ทองมาเลย์เกรดรอง" นั้นมาจากไหน ? ใครบัญญัติขึ้น ? ของแท้รึเปล่า ? แล้วทำไมมันถูกได้ถึงเพียงนี้ ? โตขึ้นมามันจะเป็นยังไง ? คาดหวังได้แค่ไหน ?… และอีกหลายคำถาม
ความหวังของผู้เลี้ยงปลาสายพันธุ์ "ทองมาเลย์" โดยทั่วๆ ไปคือหวังจะได้ปลาที่สีสันดี เกล็ดเงาเป็นมัน และข้ามหลัง แค่นี้ก็พอใจแล้ว แต่ว่ามันไม่ได้อย่างที่หวังทุกตัวนี่ครับ ลำพังแค่ "เกรดธรรมดา" เดี๋ยวนี้ก็ลุ้นให้ดีได้ยากเหลือทนแล้ว ส่วนใหญ่เลือกไม่ดีก็จะอกหักกันเป็นแถวๆ หน้าตาไม่ได้เหมือนทองมาเลย์ที่รู้จักเลย ทำให้เกินการซื้อขายแลกเปลี่ยนเป็นการใหญ่เมื่อเห็นว่าหมดหวังจะได้ดี
ขนาด เกรดธรรมดา ยังมีปัญหาแบบนี้ ? แล้ว "เอื้ออาทร" นั้นจะไปได้ไกลแค่ไหนกันเชียว ?… ข้อมูลจากผู้ค้าและฟาร์มกล่าวไว้ชัดเจนว่า ปลาพวกนี้เป็นปลาทองมาเลย์สายพันธุ์แท้ แต่ว่าเป็นเกรดรองลงมา ส่วนใหญ่แล้วจะไม่มีใบรองสายพันธุ์ชัดเจน (ไม่ทราบด้วยเหตุผลอะไร ?) ปลาเกรดรองเหล่านี้เริ่มต้นอาจมีความแตกต่างกันทางลักษณะภายนอก ตัวอย่างเช่น เปิดต่ำกว่า หลังดำกว่า เนื้อเกล็ดเงางามน้อยกว่า… พ่ายเกรดธรรมดาแทบทุกประตู จะว่าแบบนั้นก็คงไม่ผิด
เรียนตามตรงว่าปลาประเภทนี้เหมาะสำหรับผู้ที่งบประมาณต่ำแต่ความคาดหวังสูง (เหมือนผมล่ะครับ) ตัวสวยมีไหม ? มีสิครับ แต่คงไม่ได้ทุกตัวไป เท่าที่เห็นมาโดยตลอด "ทองมาเลย์เกรดรอง" ที่มาในแต่ละล๊อทนั้นจะต้องมีสวยพิเศษดูไม่ต่างกับเกรดธรรมดาเลยอยู่จำนวนหนึ่ง… แต่ก็มีบางส่วนเช่นกันที่สวยไม่ชัดเจน ดูจะขาดคุณสมบัติหลักๆ ของสายพันธุ์ทองมาเลย์ไป หลักๆ ก็เช่น ความเงางามและการเปิดของเนื้อเกล็ด
แต่ก็อย่างว่า "ปลา" เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีมาตราฐานเหมือนสินค้าอุตสาหกรรม วันนี้ไม่สวย… วันหน้าไม่แน่ วันนี้สวย… วันหน้าอาจจะหยุดสวยได้เหมือนกัน ถามว่า "น่าเล่นไหม ?" คำตอบคืออยู่ที่ "ใจ" ครับว่ากล้ารึเปล่า ? ถ้าคุณรอเวลาได้ซัก 3-5 ปี โดยที่ไม่เปรียบเทียบกับปลาตัวอื่น "ความคุ้มค่า" ก็อาจมาเยือน แต่ถ้ารอไม่ได้เพิ่มงบประมาณอีกหน่อยเอาเกรดดีๆ หน่อยมาเลี้ยงไม่ดีกว่าเหรอครับ ? ลงทุนครั้งเดียวจบ 
คำถามส่วนใหญ่ที่ผมเจอคือ… "โตขึ้นมันจะเป็นยังไง ?" คำถามนี้สั้นมากครับ แต่ตอบยากเหลือร้าย ผมเองก็เห็นปลาพวกนี้มาพร้อมกับเพื่อนๆ ไม่ได้มีความรู้อะไรมากไปกว่ากันนักดอก ก็ต้องดูเป็นตัวๆ ไป หลายท่านที่ผมรู้จักซื้อปลาเกรดนี้มานับ 10 ตัว (จากต่างร้านค้า และต่างช่วงเวลา) เวลานี้ในขนาด 7-8 นิ้ว ดูมีคุณสมบัติเป็นทองมาเลย์ได้เพียง 4 ตัว ที่เหลือยังกล้ำกลึ่งไม่ชัดเจน… อีกคำถามก็คือ "ราคานี้ซื้อได้ไหม ? และน่าซื้อไหม ?" ซื้อได้ครับ ไม่แพงเลย แต่ก็ต้องขึ้นอยู่กับ Brand Name ความเชื่อถือ รวมถึงชื่อเสียงของผู้ขายด้วย ถ้าใหญ่พอและการันตีว่า "แท้" และรับรองมา ราคานี้น่าสนอย่างแรง (ยิ่งถ้ามีใบเซอร์จากฟาร์มเพาะพันธุ์ระบุมา ประกอบกับปลาให้ความร่วมมือด้วย หมายถึงมีลักษณะดี เนื้อเงา เกล็ดเปิดสูง) แต่ถ้าไม่… ก็ขอให้คิดดูดีๆ ครับ
โดยส่วนตัวผมเห็นด้วยกับ "ปลาแท้" ที่ลักษณะดี มีใบรับรองสายพันธุ์ถูกต้อง และราคาไม่แพง แต่ถ้าตั้งใจจะซื้อปลาที่ราคาต่ำเกินพิกัดปกติและจะวาดฝันว่าจะให้เป็นนั่นเป็นนี่ สวยอย่างงั๊น สวยอย่างงี๊… จุดนี้ไม่เห็นด้วยครับ ยังขอให้ดูเป็นตัวๆ ไปดีกว่า "ของดี" ผมมั่นใจว่ามีแน่ แต่คงไม่มาก ถ้าขมิบงบประมาณได้อีกหน่อยล่ะก็ โอกาศอกหักมีน้อยลง ระยะเวลารอ (ให้งามสมดังตั้งใจ) ก็น้อยลงไปด้วย… แค่ปีเดียวเห็นผลไม่ต้องไปรอถึง 4-5 ปี ในระหว่างนั้นต้องมานั่งน้ำลายหยดดูปลาคนอื่นที่สวยไปถึงไหนๆ แล้วจริงไหมครับ ! แต่สำหรับชาวงบน้อยๆ อย่างผม คงต้องขอรอ "ของดีราคาถูก" ไปก่อนครับ ถ้าเจอในเร็ววันก็โชคดีไป แต่ถ้ายังไม่เจอก็ต้องยับยั้งชั่งใจแล้วบอกกับตัวเองว่า "เย็นไว้ก่อนโยม" 
